Działania Fundacji - DraBiNa

Fot. Krysia Lemańska. Źródło: archiwum prywatne Alicji Przepiórskiej Ułaszewskiej

Dlaczego działania Fundacji to „proces, który nie powinien zakończyć się wraz z końcem roku kalendarzowego czy przyznanych środków”? Jak doposażyć „swoją skrzyneczkę z MOCAMI”, aby zawsze być w pełni sił? Dlaczego cykl „Szczęśliwy, zdrowy, świadomy” to „propozycja podróży do DOBROSTANU”? Czemu do „starości trzeba się zaadaptować” i jak to uczynić? Jak stworzyć ofertę rozwojową dla Pokolenia Flexi, aby nie stygmatyzować odbiorców, a jednocześnie zapraszać ich do aktywnego działania? I w końcu, jak „nauczyć się” bycia Seniorem i zrozumieć starość? Poznaj odpowiedzi w rozmowie z Alicją Przepiórską Ułaszewską — doradcą zawodowym, coachem, mediatorem, mentorem, trenera w zakresie aktywizacji senioralnej i założycielki Fundacji „Via Salutis”! I dowiedz się więcej na temat działań Fundacji!

Przeczytaj wywiad o człowieku, jako najważniejszej istocie tworzącej wspólnotę. O tym, że „każdy czas w życiu jest najlepszy, żeby doświadczać, uczyć się, poznawać i otwierać nowe drzwi”. O motywacji i sile, których źródłem są uśmiech, zmiana, dobro, działania Fundacji i ich rezultaty! O studiach w wieku Flexi i możliwościach, jakie daje nowych ich kierunek — „Psychogerontologia w aktywizacji Seniorów”, odpowiadający na zmiany demograficzne, tj. „starszymi Seniorami zajmują się młodsi Seniorzy”. O projekcie DraBiNa, który wypełniając luki edukacyjne, aktywizuje Pokolenie Flexi i upowszechnia innowacyjne metody oraz techniki pracy z osobami dojrzałymi. I wreszcie o osobistej podróży w głąb siebie, która pozwala na osiągnięcie dobrostanu. Zapraszamy do lektury materiału.

Flexi.pl: Obecnie realizują Państwo w Fundacji „Via Salutis” cykl spotkań „Szczęśliwy, zdrowy, świadomy”, który jest kierowany do osób dojrzałych. Jakie pozytywne skutki odczuwają Uczestnicy tego cyklu?

Alicja Przepiórska Ułaszewska: „Szczęśliwy, zdrowy, świadomy” tak nazwaliśmy cykl spotkań, który trwa ciągle i w który wpisują się różne nasze działania projektowe i poza projektowe. To takie hasło klucz, klamra spinająca wszystkie nasze działania. A że niekiedy nie mamy projektu, takiego dofinansowanego z dotacji, to wracamy do tej nazwy. I ona tak naprawdę pięknie opisuje to, co robimy. Dostarczamy taką ofertę, dzięki której nasi odbiorcy, Seniorzy czują się szczęśliwi, zdrowi i są świadomi. Faktycznie po raz pierwszy użyliśmy tej nazwy, gdy byliśmy „zawieszeni” pomiędzy zrealizowanym, a jeszcze nieocenionym projektem. I co wtedy? Czekać z działaniami? Nie! Nie chcemy działać akcyjne, uzależniać aktywności Seniorów od dotacji, bo te są ograniczone czasowo. I nie chcemy też ograniczać dostępu osobom z Pokolenia Flexi, które jeszcze nie ukończyły ustawowego wieku, uprawniającego do korzystania z ofert dotowanych. Trudno wytłumaczyć grupie zapraszanych do odkrywania swoich potencjałów uczestników, dlaczego nagle działania się kończą, przecież to proces, który nie powinien zakończyć się wraz z końcem roku kalendarzowego czy przyznanych środków. Stąd ten pomysł na cykl spotkań „Szczęśliwy, zdrowy, świadomy”. Pod tym hasłem realizujemy działania i tworzymy przestrzeń, w której ma się poczucie spełnienia i bezpieczeństwa, można powiedzieć, poszukuje swoich zasobów i tworzy lub doposaża swoją skrzyneczkę z MOCAMI. Każdy z nas (niezależnie od wieku) jest wyjątkowy i potrzebuje znaleźć przestrzeń i akceptację (także samoakceptację) na tę wyjątkowość. Każdy doświadcza, więc potrzeba poddać to refleksji, dowiedzieć się lub nauczyć oraz wejść w działanie. To propozycja podróży do DOBROSTANU SENIORA, wypracowanie własnego IKIGAI.

Japończycy mają swoją filozofię IKIGAI, sztukę starzenia się młodo, filozofię, w której tkwi japoński sekret długiego i szczęśliwego życia. Ikigai tłumaczy się jako „szczęście płynące z bycia stale zajętym”. To wzbudzanie w sobie potrzeby bycia aktywnym i usatysfakcjonowanym z życia. Składają się na nie radość, poznania siebie, działania, praktykowanie śmiechu na łonie natury, wspólne rytuały, spotkania, pielęgnowanie przyjaźni, praca zespołowa i wzajemne pomaganie sobie. Ikigai to właśnie wzmacnianie różnych form aktywności i kompetencji Seniorów oraz wspieranie ich w kryzysowych, trudnych sytuacjach i wyposażanie w narzędzia do korzystania z drzemiących w nich MOCY.

Nasze działania to też liczne projekty. Bezpośrednio dedykowane osobom w wieku senioralnym: „poMOC Seniora”, „uMOCnieni Seniorzy w drodze do DOBROSTANU”, „Wałbrzyscy Seniorzy w Akcji” oraz projekty międzypokoleniowe np. „Wygrajmy to miejsce!”, w którym każdy znajdzie coś dla siebie, a w szczególności Pokolenie Flexi! Przyświeca nam idea, aby oferta była dostosowana do potrzeb odbiorców, by była atrakcyjna, by była okazją do edukacji i aktywnego spędzania czasu. A także, aby zaspokajała potrzeby dotyczące wymiaru społecznego, zdrowia w tym emocjonalnego, polityki i komunikacji senioralnej i wymiaru ekonomicznego.

Starzejące się społeczeństwo to problem nie tylko liczby Seniorów, lecz także oferty skierowanej do nich. Dotyczy to jakości tej oferty oraz utrwalanego w społeczeństwie wizerunku osoby dojrzałej. Ogromną potrzebą jest też stworzenie oferty, która nie byłaby „stygmatyzowana” lub skierowana do wąskiego grona odbiorców (np. tylko do Seniorów w ramach działań UTW, czy pensjonariuszy Dziennych Domów Seniora). Na rynku wciąż jest za mało ofert, które zapraszają Seniorów do aktywnego włączenia się w działania, a nie tylko biernego odbioru propozycji. Z badań wynika, że część Seniorów nie jest przygotowana do bycia Seniorem. Specjaliści psychologowie podają, że wielu Seniorów boi się tego, co przyniesie starość, nie rozumiejąc wielu własnych zachowań. Nie potrafią radzić sobie ze słabnącą z wiekiem motywacją, słabą koncentracją i osłabieniem pamięci. Mają też problem z przystosowaniem się do zmian (coraz częściej doświadczają też utraty: zdrowia, kompetencji, czy wreszcie utraty osób bliskich z otoczenia). Okres przejścia na emeryturę oznacza dla Seniorów więcej wolnego czasu, a skutkuje to często stanami depresyjnymi ze względu na brak pasji i umiejętności zagospodarowania czasu wolnego, braku towarzystwa, gdyż to życie zawodowe i związane z nim relacje i role społeczne wypełniało większą część ich życia. Czas emerytury jest często przeżyciem traumatycznym dla Seniorów, a jego skutkiem jest brak celu, obniżenie się energii życiowej, nieumiejętność zdefiniowania swoich nowych ról, brak sieci kontaktów społecznych, spadek poczucia własnej wartości, wycofanie społeczne, czy wręcz depresja i pojawienie się chorób psychosomatycznych. Kolejnym problemem, który rodzi potrzebę wyposażenia Seniorów w wiedzę na temat starości i umiejętności organizowania czasu i życia osobie dojrzałej, jest fakt, że coraz częściej starszymi Seniorami zajmują się młodsi Seniorzy.

Ważne jest, aby nauczyć się być Seniorem, dowiedzieć o swoich potrzebach, nazwać emocje, dać sobie prawo do rozwoju i prawo do planowania przyszłości, ale też zrozumieć starość (poznać i zrozumieć aspekty fizyczne i psychiczne starości, a także poznać sposoby spędzania wolnego czasu z wykorzystaniem różnego rodzaju metod i technik, zawierających różne rodzaje terapii: śmiechoterapii, choreoterapii, arteterapii, ergoterapii czy hortiterapii i dostosować do swoich potrzeb).

Na koniec zacytuję kilka wypowiedzi uczestników tych spotkań:

„Było super! Nowe przyjaźnie, fajnie spędzony czas. Coś nowego, ciekawego. Dziękuję!”.
„… wiele dobrego wniosłaś w nasze życie, dziękuję”.
„To piękne odczucia! Pełne emocji, radości i rozluźnienia…”
„Same korzyści: przyjaźń, empatia, wiedza, uśmiech, zdrowie, pomoc, zabytki, przyroda, kultura, itp.😊”.
„Piękna inicjatywa poprzez śmiech i zabawę — to maleńki krok do szczęścia”.
„Dziękujemy za wspaniale poprowadzone warsztaty, za przekaz wiedzy, za to czego doświadczyłyśmy w grupie”.

A mamy też komentarze osób, którym jeszcze daleko do wieku senioralnego, a które obserwując nas w mediach społecznościowych, piszą:

„O jak przecudownie! Kolejny, już nie wiem który raz, patrząc na wasze działania – żałuję, że przede mną jeszcze tyle lat do emerytury, a ja bym już teraz chciała tam z Wami być”.

Nasze działania są także skierowane do edukatorów senioralnych, których uwrażliwiamy i przygotowujemy do pracy aktywizacyjnej i edukacyjnej z osobami dojrzałymi, i których wyposażymy już niebawem w narzędzia potrzebne do pracy w tym środowisku, w którym głównym aspektem jest aktywizacja społeczna oraz osiąganie dobrostanu!

Flexi.pl: Lista osiągnięć i zrealizowanych działań Fundacji jest bardzo obszerna! Jest to namacalny dowód, że społeczeństwo tego potrzebuje. Aby dalej realizować założone cele, potrzebne są energia i motywacja! Skąd Członkowie Fundacji czerpią siłę do tworzenia?

Alicja Przepiórska Ułaszewska: Naszą siłą są ludzie z pasją. Fundację tworzą specjaliści i Seniorzy. Zapraszamy do współpracy także osoby z pasją, wiedzą i doświadczeniem w pracy edukacyjnej i aktywizacyjnej z osobami dojrzałymi. Członkowie Fundacji to osoby, które chcą dzielić się swoim know-how i którym przyświecają te same wartości. Dla nas CZŁOWIEK jest najważniejszy, rozwój, bezpieczeństwo i poczucie, że tworzymy WSPÓLNOTĘ. Wyznaczyliśmy sobie jasne cele i do nich dążymy. Zajmujemy się działaniami na rzecz promocji zdrowego stylu życia, rozwoju osobistego i aktywizacji społecznej osób dojrzałych. Działania kierujemy do Seniorów, obejmując ich szczególną opieką, wychodząc z założenia, że każdy czas w życiu jest najlepszy, żeby doświadczać, uczyć się, poznawać i otwierać nowe drzwi. Zapraszamy też różne pokolenia do rozumienia współczesnej rzeczywistości przez pryzmat kultury, współpracy i odkrywania piękna w otaczającym nas świecie. Podstawą spotkania są integracja i komunikacja, niezależnie od wieku, zobaczenie świata oczami drugiej osoby, wysłuchanie jej historii i ocalenie od zapomnienia. Kierujemy się zasadami współpracy, wzajemności i poszanowania. Swoje działania opieramy na zasadach empatii, komunikacji i edukacji międzypokoleniowej i międzykulturowej. Mamy poczucie, że wypełniamy lukę na rynku edukacji gerontologicznej, tworzymy nowe modele pracy z Seniorami i materiały edukacyjne dla osób zajmujących się aktywizacją Seniorów i dla samych Seniorów. Działamy w obszarze zmiany wizerunku Seniora w społeczeństwie, wspieramy ich w drodze do dobrostanu. Stwarzamy przestrzeń do przyjęcia postawy konstruktywnej, poczucia się na swoim miejscu, budowania poczucia wspólnoty, zadowolenia i dostrzeżenia sensu życia i poczucia bezpieczeństwa.

A co nas motywuje i skąd czerpiemy energię? Motywacji szukamy w sobie, czerpiemy radość z tego, co robimy! Widzimy, że nasze działania przynoszą założone rezultaty, że nasz kierunek działania jest słuszny i potrzebny. Naszą motywacją jest uśmiech, który widzimy na twarzach osób, dla których działamy. Naszą motywacją jest zmiana, którą zauważamy w zachowaniu i postawie odbiorców naszej oferty. Motywuje nas też, gdy działania Via Salutis są zauważane jako ważne przez władze samorządowe i gdy jesteśmy zapraszani do dyskusji nad tym, jak aktywizować Seniorów, jak włączać różne pokolenia w działania integrujące i edukujące. Motywuje nas, to gdy dostajemy nagrodę za naszą pracę, gdy pomysł, który złożymy w formie projektu, dostaje dofinansowanie. Ostatnio taką właśnie motywacyjną, wakacyjną informację dostaliśmy od programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny. Jesteśmy jednym z 102 przyznanych grantów, w tym jednym z 289 złożonych w zakresie tematycznym: „Działanie na rzecz różnorodności społecznej i przeciwdziałanie wykluczeniu”. To naprawdę motywuje, gdy wiemy, że mamy perspektywę działania, gdy mamy z kim i dla kogo pracować, gdy mamy środki na realizację naszych pomysłów oraz gdy mamy sprzymierzeńców naszych działań. W listopadzie ruszamy więc z projektem „wzMOCnieni – Innowacyjny program osiągania dobrostanu w wieku senioralnym”!

Motywuje nas, że mamy stałych i nowych partnerów do współpracy, zarówno osoby indywidualne, jak i instytucje, organizacje społeczne czy uczelnie. Motywuje nas, że Wyższa Szkoła Bankowa w Opolu zaprosiła nas do partnerstwa w tworzeniu kierunku studiów podyplomowych „Psychogerontologioa i aktywizacja seniorów”. To bardzo ważne, daje poczucie bezpieczeństwa, uznania oraz pozwala na samorozwój naszej Fundacji. Motywuje nas gdy Flexi.pl czy inne ważne branżowe media zapraszają nas do dialogu, pytają o zdanie i je publikują. To dla nas wyróżnienie, a jednocześnie dowód na to, że mamy COŚ ważnego do zakomunikowania i że nasz GŁOS się liczy! Motywuje nas też wizja, że tworzymy coś wyjątkowego, angażując się i rozwijając przy tym. Tworzymy sieć ludzi, organizacji, a także wyznaczamy kierunki. Chcemy, aby Fundacja Via Salutis stała się liderem w zakresie edukacji gerontologicznej oraz partnerem instytucji i organizacji pozarządowych w zakresie realizacji działań i kształtowania polityki prosenioralnej. To taki duży cel, na przyszłość, do którego osiągnięcia zbliżamy się, wykonując dużo małych kroków. A siłę bierzemy z przekonania, że to, co robimy jest DOBRE i że dzielimy się DOBREM.

Flexi.pl: Fundacja „Via Salutis” jest Partnerem Wyższej Szkoły Bankowej w Opolu. Na tej uczelni dostępny jest bardzo interesujący kierunek studiów, tj. „Psychogerontologia w aktywizacji Seniorów”. Dla kogo jest kierowany? Czy specyfika kierunku dedykowana jest dla osób 50+?

Alicja Przepiórska Ułaszewska: To zaproszenie do współpracy jest dla nas wyróżnieniem. Wyższa Szkoła Bankowa w Opolu to uczelnia otwarta na innowacje oraz kształcenie praktyczne. Dr Joanna K.Wawrzyniak z WSB Opole to jedna z ekspertek w DraBiNie, a uczelnia jest naszym nieformalnym partnerem w kolejnym projekcie, z którym ruszamy już jesienią 2022 roku.

Te studia to jest wyśmienita okazja do tego, aby się rozwijać, w każdym wieku. To wyjątkowa oferta, która wpisuje się w potrzeby rynku pracy. Wszyscy słyszymy o zjawisku demograficznym, jakim jest starzejące się społeczeństwo. Oznacza to, że pojawia się zapotrzebowanie na nowe usługi skierowane do Seniorów, powstają liczne Kluby Seniora, Dzienne i Całodobowe Domy Seniora, w których potrzebni są specjaliści, gerontolodzy, edukatorzy, animatorzy, którzy rozumieją potrzeby swojego klienta, podopiecznego czy pensjonariusza, którzy potrafią konstruować ofertę w taki sposób, by odpowiadała ona na potrzeby Seniorów w różnym wieku metrykalnym, biologicznym i mentalnym. Te studia to doskonała oferta dla absolwentów innych pedagogicznych kierunków, którzy chcą poszerzyć swój wachlarz kompetencji i umiejętności zawodowych.

To także wyjątkowa oferta, odpowiadająca na sytuację, o której mówiłam, dziś często tzw. młodzi Seniorzy zajmują się starszymi Seniorami. Potrzebna jest im wiedza na temat starości i umiejętności organizowania czasu i życia osobie starszej, a także umiejętność zadbania o siebie, by jako opiekun np. własnego rodzica się nie wypalić. Ważne jest też, aby nauczyć się być Seniorem, bo każdy z nas nim będzie! Warto dowiedzieć o potrzebach w wieku senioralnym, nazwać emocje, dać Seniorowi i sobie prawo do rozwoju i planowania swojej przyszłości, ale też zrozumieć starość (poznać i zrozumieć aspekty fizyczne i psychiczne starości), a także poznać sposoby spędzania wolnego czasu z wykorzystaniem różnego rodzaju metod i technik, zawierających także różne rodzaje terapii.

Denis B. Bromley'a mówi, że do starości trzeba się zaadaptować. O prawidłowej adaptacji świadczą: „dobre zdrowie, bystrość umysłu, aktywność, szczerość w kontaktach z innymi, przyjazny stosunek do ludzi, zadowolenie z życia, szacunek do samego siebie, wysoki poziom moralności, pogodzenie się ze starością i brakiem możliwości uniknięcia śmierci, poczucie zadowolenia ze swojego bytu, poczucie bezpieczeństwa”. Złe przystosowanie objawia się: „wrogością, występowaniem lęków, konfliktowością, izolacją, poczuciem winy, zależnością od innych, obawą przed ludźmi, apatią, skłonnością do stanów depresyjnych”.

Gerontolog Clark Tibbitis sklasyfikował potrzeby Seniorów, wskazując potrzeby takie, jak: „wykonywania społecznie użytecznych działań, wykorzystywania czasu wolnego w satysfakcjonujący sposób, bycie uznanym za część społeczności i grupy, odgrywania w nich określonej roli, uznania i godności, utrzymywania kontaktów towarzyskich, stwarzania okazji dla doznań i autoekspresji, ochrony zdrowia, odpowiedniej stymulacji umysłowej i psychicznej”.

Nasza mentorka Krystyna Lasek (członek I Rady ds. polityki senioralnej przy MRPiPS) mówiła, że: „starzenie się społeczeństwa polskiego odnosi się do pojedynczej osoby i całego społeczeństwa. Przyjmując, że starość jest naturalnym etapem naszego życia ze wszystkimi zaletami i wadami, należy zrobić wszystko, aby był to okres pełen godności, aktywności oraz radości z dorobku własnego życia. Nikt nie umie być starym, ważne żeby umieć się dobrze zestarzeć”.

Te studia są więc i dla młodych, i dla Pokolenia Flexi a odbiorcami pośrednimi są Seniorzy, dla których usługi i opiekę świadczyć będzie wysoko wykwalifikowana, empatyczna kadra.

Jestem zdania, że na edukację zawsze jest dobry czas. Sama w tym roku skończę 48 lat i zastanawiam się nad podjęciem kolejnych studiów podyplomowych, które wyposażą moją „skrzyneczkę zawodową” w nowe narzędzia do pracy z osobami dorosłymi, a mnie samą ubogacą i będą kolejnym krokiem do samorozwoju.

Flexi.pl: Czym jest projekt „Drabina” i kto za nim stoi?

Alicja Przepiórska Ułaszewska: Kto stoi za DraBiNą?

Projekt „Drabina: Drama, Biografia, Narracja. Innowacyjna metoda aktywizacji osób starszych” realizowany jest z programu Program Aktywni Obywatele — Fundusz Krajowy, finansowany z Fundusze norweskie i EOG w partnerstwie instytucji: Fundacja św. Jadwigi w Morawie, Fundacja Via Salutis oraz Ós Pressan. Patronat medialny nad projektem sprawuje Głos Seniora. Ekspertkami opracowującymi metodę DraBiNa są:

dr Joanna Wawrzyniak,
Agnieszka Buśk,
Alicja Przepiórska Ułaszewska.

DraBiNa to wyzwanie!

To pierwszy duży projekt, oparty o partnerstwo krajowe i międzynarodowe, jaki realizujemy jako partner. Gdy w 2020 roku ogłoszono konkurs, byliśmy niespełna półroczną Fundacją, z dyplomowaną psychogeronolożką z głową pełną pomysłów i siecią kontaktów. Zaproponowaliśmy stworzenie partnerstwa, liderem została Fundacji św. Jadwigi w Morawie, a my dołączyliśmy w roli merytorycznego partnera, zapraszając także partnera islandzkiego z doświadczeniem w pracy w obszarach, które dla DraBiNy mają ogromne znaczenie.

Czym jest DraBiNa? Dlaczego powstała?

Tematyka senioralna cieszy się coraz większym zainteresowaniem, dostrzegamy jednak lukę w obszarze kreowania innowacyjnych, odpowiadających na potrzeby Seniorów metod aktywizacyjnych i edukacyjnych, poradników zawierających metody i narzędzia pracy z Seniorami. Wciąż brakuje także wyspecjalizowanych kadr, liderów środowisk senioralnych, zwłaszcza w małych miejscowościach. Na rynku edukacyjnym dostrzegamy też braki w ofercie szkoleniowej dla edukatorów senioralnych, innej niż studia podyplomowe, dostępne tylko dla osób z wyższym wykształceniem. Projekt DraBiNa ma na celu wypełnienie luki edukacyjnej i upowszechnianie innowacyjnych metod oraz technik pracy z osobami dojrzałymi, praktycznych poradników, szkoleń skierowanych do edukatorów, a także liderów środowisk senioralnych. Naszym celem jest zaproponowanie metody adekwatnej do potrzeb Seniorów — zapoznanie edukatorów senioralnych z autorską metodą pracy, która bazując na potencjale biograficznym, doświadczeniach edukacyjnych i zawodowych Seniorów pozwoli kształtować postawy aktywności i zaangażowania społecznego, umożliwiając kreowanie liderów społeczności lokalnych, sprzyjając partycypacji społecznej, wzmacniając zasoby kadrowe organizacji społecznych. DraBiNa jest autorskim pomysłem na metodę pracy, która polega na aktywizacji Seniorów do działań na rzecz siebie samych i na rzecz najbliższego otoczenia, grupy, społeczności, środowiska. Istotną częścią Projektu jest pilotażowa wersja warsztatów z Seniorami realizowana od marca do czerwca w dwóch grupach w celu zdiagnozowania potrzeb i podniesienia poziomu świadomości Seniorów na temat dobrostanu i konieczności pracy nad nim. Warsztaty „drabinowe” zbudowane na dramie, biografii i narracji mają na celu wzmocnienie Seniorów w działaniu i aktywności na rzecz innych, lecz także na rzecz siebie samego. Podczas pilotażu naszej DraBiNy wśród Seniorów zaproponowaliśmy warsztaty podzielone na dwa bloki: intra – i interpersonalne, czyli: JA-JA i JA-GRUPA.

Za pomocą DRAMY zaprosiłyśmy uczestników do odbycia bardzo osobistej podróży, do wejścia w „cudze” role, role osób z analizowanych historii, by w bezpiecznym płaszczu roli przyjrzeć się relacjom, poczuć emocje, sprawdzić motywacje i poszukać różnych dróg dojścia do rozwiązań sytuacji problemowych. Umożliwia to potem refleksję nad poruszanymi historiami i odniesienie ich do własnego życia. Następnie zapraszałyśmy uczestników do przywołania własnych historii, do pracy z własną biografią. Analiza trajektorii życia, biegu konkretnych omawianych wydarzeń, pozwoliła im spojrzeć z dystansu na własne historie, na wydarzenia, w których brali udział, które ich ukształtowały, które wymagały podejmowania wyborów. Praca z biografią pozwoliła zobaczyć, nazwać, docenić swoje zasoby i moce lub podjąć decyzję o zmianie, by poczuć się w zgodzie z samym sobą. Rolę klamry pełniła narracja, spinająca doświadczenia z ćwiczeń dramowych, gdzie treścią były fikcyjne opowieści i doświadczenia własne, przywoływane w części ćwiczeń biograficznych. Narracja, którą proponowałyśmy, przybierała formę opowieści pisanej, ustnej, malowanej, a nawet instalacji ekologicznej. Zastosowałyśmy, m.in., metodę kreatywnego pisania, pozwalającą na oderwanie się od cenzora oraz narrację przez pryzmat ciała, zachęcając do przywołania osobistych wspomnień dot. własnego ciała.

Myślę, że pilotaż DraBiNy pokazał nam, że to dobry kierunek, bardzo potrzebny, że jest ogromna luka na rynku edukacyjnym, że brak jest ofert warsztatów rozwojowych dla osób dojrzałych. Poniżej przytaczam kilka wypowiedzi uczestników warsztatów:

„Wejrzałam głęboko w siebie – ta forma była dla mnie rodzajem terapii, która na tym etapie byłą mi potrzebna. Jestem teraz spokojniejsza, bogatsza o wiedzę o sobie”.
„Otrzymałam bardzo cenne wskazówki, jak pracować sama nad sobą, żeby mi ze sobą było dobrze”.
„Nabrałam pewności siebie, poznałam swoją wartość”.
„Urosły mi skrzydła. Do warsztatów przystąpiłam jako nieopierzone pisklę. Każde ćwiczenie dawało mi nową, większą rozpiętość skrzydeł”.
„Wspaniałe zajęcia pozwoliły mi uspokoić myśli, oderwać się od codziennych spraw, zastanowić nad sobą. Poznawałam ciekawe formy własnego rozwoju. Możliwości i moce, jakie w nas drzemią, będą dla mnie wytyczną do działania. Jestem gotowa podzielić się tym z innymi”.

I jeszcze jeden komentarz, wpisany już w Facebooku przez uczestnika pilotażu, wpisany co ciekawe pod zaproszeniem na szkolenie dla edukatorów:

„Jako uczestnik jednej z wcześniejszych edycji warsztatów szkoleniowych „DraBiNa — drama, biografia, narracja” zachęcam do uczestnictwa w tym kursie. Wiedza i doświadczenie tak zdobyte bardzo przydatne jest w codziennej pracy w środowisku senioralnym. Gorąco polecam, a przy okazji pozdrawiam znakomicie prowadzące kurs ekspertki”.

Czy można mieć lepszą rekomendację? Czy to nie najlepszy dowód na to, że Seniorzy tej naszej DraBiNy potrzebują?

Teraz czas na pilotaż wśród edukatorów i animatorów senioralnych reprezentujących organizacje społeczne. Zaprezentujemy im sprawdzone ćwiczenia i dobre praktyki do aktywizacji społecznej osób dojrzałych, omówimy metodologię oraz metodycznie przygotujemy do pracy DraBiNą. Nazwałyśmy nasz warsztat „Kurs do dobrostanu”, bo po tej DRABINIE można wspinać się na poziomy osiągania dobrostanu i zaangażowania społecznego. Zaprosimy także do tworzenia z nami sieci współpracy edukatorów i instytucji, działających w obszarze edukacji senioralnej. Planujemy dwie 10- osobowe grupy.