Niezbyt proste, ale pouczające historie ludzi dojrzałych
To, że w życiu nie zawsze bywa prosto, łatwo i przyjemnie przedstawiciele pokolenia 50+ wiedzą najlepiej i też najczęściej z własnego doświadczenia. Pan Wojciech z zawodu jest elektrykiem. Po 10 latach pracy w stoczni dokończył studia na Politechnice Gdańskiej, gdzie ukończył automatykę okrętową i zarządzanie. Potem jednak porzucił pracę w stoczni i przez 25 lat pracował w spółce jako przedstawiciel handlowy.
Utrata pracy – co może spowodować?
I wtedy przyszedł kryzys. Nagła utrata pracy, w 2018 roku, spowodowała depresję i kłopoty w domu. Przez rok Wojciech próbował sam poradzić sobie z rosnącymi kłopotami i pogłębiającą się depresją. W końcu trafił, na kilka miesięcy, na oddział zamknięty szpitala psychiatrycznego. To była dla niego, jak twierdzi, bardzo cenna lekcja życia. Konieczność dopasowania się do bardzo różnych i będących w bardzo różnych stanach ludźmi była nie lada wyzwaniem. Poza tym na oddziale była bardzo nieliczna obsługa i pacjenci pomagali sobie wzajemnie. Wojciech stwierdził, że to pomaganie innym bardzo dobrze mu robi. To było cenne odkrycie.
Wsparcie i pomoc – dlaczego są ważne?
Wielka pomocą dla niego okazał się też kontakt z Fundacją FOSA. Znalezienie pomocy psychologicznej w ramach NFZ było trudne (czas oczekiwania to rok, albo i dłużej), prywatna terapia to poważne koszty, a też nie jest łatwo trafić na psychologa, przed którym można się otworzyć i mu zaufać. I tutaj pojawiła się możliwość uzyskania pomocy. W programie realizowanym pod auspicjami miasta Gdańsk, Wojciech dostał wsparcie psychologa, umożliwiono mu udział w warsztatach psychologicznych, zapewniono doradztwo zawodowe i spotkania wspierające rozwój osobisty. Wszystko to pozwoliło mu odnaleźć siebie nie tylko w strefie zawodowej, ale i osobistej.
Plany zawodowe i marzenia – nigdy z nich nie rezygnuj!
Już wcześniej, jeszcze w depresyjnym stanie, w Wojciechu zaczęła w kiełkować myśl o tym, żeby zostać masażystą. Stwierdził, że potrzebuje kontaktu z ludźmi, że też chciałby im pomagać. Pobyt w szpitalu i to, czego tam doświadczył, jeszcze go w tym utwierdziły. Ostatecznie skrystalizowała się w nim potrzeba zmiany dotychczasowej drogi zawodowej. I jego wiek, czyli 60+, nie był tu żadną przeszkodą.
Jeszcze w 2019 roku rozpoczął edukację w zawodzie masażysty, ale pierwsza szkoła nie spełniła jego oczekiwań i musiał znaleźć inną. Nie poddał się, wybrał kolejną i w tej znalazł i fantastycznych nauczycieli, i program, który mu odpowiadał. Nauka miała trwać dwa lata. Po jej zakończeniu Wojciech uzyska tytuł dyplom państwowy i tytuł Technika Masażysty.
Niestety, pojawiła się inna, poważna trudność, czyli Covid i problemy z odbywaniem praktyk. Ale i tym razem Wojciech się nie podaje. Szuka możliwości odbywania praktyk jako wolontariusz. Zależy mu jednak, aby odbywały się one pod okiem profesjonalnego fizjoterapeuty. Wojciech szuka alternatyw.
Komentarz Flexi.pl:
Przykład Wojciecha pokazuje, że ani wiek, ani bardzo trudne doświadczenia życiowe, nie muszą być przeszkodą w zaczynaniu od nowa i realizowaniu się w zupełnie nowych profesjach. Są ponadto, mimo bardzo trudnych przeżyć, dodatkową motywacją. A kiedy się szuka i odnajduje siebie, można znaleźć swoje miejsce, które da satysfakcję oraz pozwoli spełniać się i życiowo i zawodowo.
Z panem Wojciechem (imię na jego prośbę zmienione) rozmawiała Grażyna Zalewska – Pawlisz, Ambasadorka Flexi.pl / Pomorze
