Pokolenie Flexi to ludzie aktywni, elastyczni w działaniu i sprawczy. Nie chcą być utożsamiani ze stereotypem Seniora. Dlatego warto upowszechniać inne nazwy określające tę grupę demograficzną. Dzisiejsze pokolenie 50+ i 60+ całkowicie odbiega od stereotypowych wyobrażeń o nich. Jest to w większości aktywna grupa ludzi, która chce pozostać w głównym nurcie życia, zawodowego i pozazawodowego. Słowo „Senior”, z którym kojarzy z wychowywanie wnuków i takie rozrywki, jak sanatoria i uprawianie ogródków działkowych, nie przystaje już do rzeczywistości. Osoby dojrzałe nie lubią być nazywane w ten sposób, ponieważ uważają, że je to deprecjonuje. Nie pasują też do nich inne nazwy, jak staruszek, nestor, a nawet eufemistyczne określenia: trzeci wiek czy jesień życia. Dlatego jeśli np. dział HR przygotowuje benefity pod hasłem „dla Seniorów”, ta grupa może poczuć się obrażona.
Obecnie funkcjonuje już sporo terminów określających aktywne pokolenie 50+, takich jak: Baby Boomers (urodzeni w latach 1955-1960), Srebrna Generacja, Pokolenie Flexi, Silver Generation, Silversi, Best Agers, Power Generation, Yolds (Young-Olds, czyli Młodzi-Starzy), Perennials czy Wolni od metryki. Każdy z nich ma nieco inne znaczenie i używane bywają w różnych kontekstach, ale łączy je jedno, a więc dostrzeżenie siły i ważności dojrzałego pokolenia, ludzi w większości dobrze wykształconych, lojalnych, zmotywowanych i bardzo często paradoksalnie, o wiele zdrowszych od młodszych pokoleń. Termin: „Pokolenie Flexi” odzwierciedla charakter tego pokolenia, nawiązując do znaczenia angielskiego słowa flexible (elastyczny, gibki, otwarty).
Niech język giętki... zmieni obraz starości. Kilka słów o „dziadurzeniu”
Język jest zwierciadłem życia społecznego. Kształtuje także postawy i zachowania człowieka, wobec innych osób i wobec siebie samego. Dlatego sposób mówienia o dojrzałym pokoleniu jest taki ważny, a walka z problemem ageizmu powinna się zaczynać już na poziomie mowy. Według publikacji Rzecznika Praw Obywatelskich z 2014 roku: „O sposobach mówienia o starości”, dopóki takie słowa, jak senior czy człowiek starszy, będą etykietką, dopóki nie nadamy im pozytywnych wartości i nie pozbędziemy się lęku wobec starości, jako czasu odrzucenia. Raport RPO przytacza również słowa Esther Vilar – niemieckiej pisarki i dramaturga, lekarki z wykształcenia: „Mamy tego dość – pisze Vilar – że nas ograniczacie i że nas od wszystkiego odsuwacie. Mamy dość gett, które tak perfidnie nazywacie domami seniorów, klubami seniorów. Sami w nich zamieszkajcie, sami się w nich spotykajcie. Tak samo mamy dość organizowanych przez was wieczorków, turniejów szachowych dla seniorów, wycieczek dla seniorów, gimnastyki dla seniorów […] Jeśli będziemy mieli ochotę na którąś z tych rzeczy, to znajdziemy kurs tańca czy garncarstwa, niekoniecznie dla seniorów. W przyszłości nie chcemy przebywać tylko we własnym gronie, ale również z wami”. To dobry znak, że coraz częściej pojawiają się inicjatywy związane ze zmianą sposobu mówienia o starości. Ostatnio projekt taki pod nazwą: „Język wobec starości, szacunek w praktyce” prowadzi Stowarzyszenie Forum 4 Czerwca, które na jego realizację otrzymało dotację z Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Funduszy EOG. W ramach projektu fundacja wydała poradnik: „Nie dziadurzmy! Czyli językowy savoir-vivre wobec osób starszych”. Celem projektu jest przeciwdziałanie dyskryminującemu sposobowi zwracania się osób starszych (np. dziadek, babcia do nieznajomych), określanemu w języku angielskim jako „elderspeak”. Publikacja proponuje, by w języku polskim ten specyficzny język nazwać „dziadurzeniem” (lub „gerontomową”). „Dziadurzenie” występuje nie tylko w relacjach rodzinnych. Osoby starsze spotykają się z nim również w szpitalach, domach opieki i urzędach. Taki sposób zwracania się do nich narusza prawo człowieka do godności. Osoby dojrzałe systematycznie doświadczające „dziadurzenia” szybciej rezygnują ze społecznej aktywności, mają niższą samoocenę, gorzej przebiegają u nich procesy poznawcze i czują się obywatelami drugiej kategorii.
Jacy naprawdę są ludzie, których PESEL ma ponad pół wieku?
Wykształcenie
50 i 60-latkowie są lepiej wykształceni niż poprzednie pokolenia, mają większe aspiracje i nawet wyglądają znacznie młodziej niż dwadzieścia lat temu. Są bardziej aktywni zawodowo i towarzysko, korzystają z nowoczesnych technologii. Jak pokazuje Indeks Aktywności Przedsiębiorczej Kauffmana, w ciągu ostatnich dwudziestu lat, rośnie poziom przedsiębiorczości osób ze starszych przedziałów wiekowych. Co jeszcze mówią dane? Według badania Atena Research and Consulting: „Pieniądze, seks, władza, co napędza osoby 50+”, aż 93% respondentów z tej grupy wiekowej czuje się o 11 lat młodsza niż wskazuje na to metryka, a 51% po 60 roku życia nadal pracuje.
Podróże
Chętnie też podróżują i to nie tylko po kraju. Jak podaje raport Axel Springer: „Power of Silver Generation”, dziewiętnaście procent osób w wieku 50-65+ wyjeżdża zagranicę. Dla niektórych podróżowanie staje się wręcz stylem życia – stąd zjawisko grey nomads. To osoby powyżej 55 lat, które podejmują kamperem dłuższe podróże trwające od kilku tygodni do wielu miesięcy.
Kompetencje cyfrowe
Pokolenie 50 i 60+ wcale nie jest technologicznie zacofane: 52% korzysta z Internetu i robi zakupy online. Mają profile na Facebooku, LinkedIn i Instagramie. A niektórzy z nich rozpoczynają karierę influencera, stając się tzw. granfluencerami. Nazwa pochodzi od zbitki słów „influencer” oraz „gran-” (grandmother/grandfather, babcia/dziadek). Formą rozrywki Silversów też niekoniecznie są ogródki działkowe. Wielu od woli gry komputerowe. Rośnie wiec zjawisko Silver Gaming. Pokolenie 50+ stanowi silną reprezentację grających i bierze udział w turniejach.
Kwalifikacje zawodowe
Jak wynika z raportu: „Pokolenie 50+ w pracy – prawda i stereotypy” BIGRAM i Essilor Polonia, Baby Boomerzy są dobrze wykształceni: 31% może pochwalić się wyższym wykształceniem, a 59% z tej grupy ma nawet tytuł doktorski. Ponad połowa ankietowanych zna język angielski na poziomie zaawansowanym. Prawie 30% reprezentantów z tego pokolenia bardzo wysoko ocenia swoją gotowość do podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Pokolenie Flexi gotowe na zmianę (mentalną i realną)
Czas zrozumieć, że metryka jest atutem i stanowi wyznacznik wartości, potencjału, empatii i siły. W jednej z najważniejszych polskich książek poświęconych starości: „Starość w Polsce: przyczynek do pojęcia starości”, z 1971 roku, jej autor, Jerzy Piotrowski stwierdził, iż „społeczny stereotyp człowieka starego jest jedną z przyczyn traktowania starzenia się społeczeństwa jako klęski ”. Mamy dziś możliwość to zmienić i zróbmy to jak najprędzej.
Wykorzystaj potencjał Flexi.pl i zarejestruj się!
