Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl rozmawia z członkiniami zespołu Teatru Warszawa +50 oraz jego założycielką, aktorką teatralną Magdaleną Engelmajer.
Teatr Warszawa +50 to amatorska grupa teatralna działająca od 2015 roku i prowadzona przez twórców z TEATRU ME/ST, Magdalenę Engelmajer i Szymona Turkiewicza. Spotykają się tu niezwykłe kobiety, które swoją wrażliwość i pasję przekuwają w niecodzienne spektakle. Są one zarówno manifestem dojrzałego pokolenia, jak i łącznikiem między generacjami. Działalność teatru, od samego początku jego istnienia, wspiera m.st. Warszawa w ramach programu Edukacji Kulturalnej.
W repertuarze teatru znajdują się następujące spektakle:
- „Turnus Kreatywnego Seniora” (premiera 2015),
- „Krzyżówka Życia” (premiera 2016),
- „BAJA” (premiera 2017),
- „O Mnie i o Tobie” (premiera 2018),
- „Wielkie Dzieło” (premiera 2019),
- „Eko Senior” (premiera październik 2020),
- „Prawo Głosu’ (premiera listopad 2021),
- „Przemiany” (premiera 2022).
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl: Skąd pomysł na stworzenie teatru, w którym aktorami będą amatorzy 50+? Jaka jest geneza jego powstania?
Magdalena Engelmajer (założycielka TEATRU WARSZAWA+50): To się stało zupełnie naturalnie. Od ponad 20 lat wraz z Szymonem Turkiewiczem zajmujemy się tworzeniem spektakli. Prowadzimy w Pałacu Zamoyskich TEATR ME/ST – profesjonalny teatr niezależny. Ponieważ uważamy, że praca nad spektaklem teatralnym może być świetnym polem do rozwoju osobistego oraz edukacji kulturalnej, postanowiliśmy przenieść nasze doświadczenia na grunt amatorski. Okazało się, że jest sporo seniorów, którzy chętnie spróbowaliby swoich sił w teatrze, a ponieważ idea zyskała wsparcie finansowe od miasta, ruszyliśmy z próbami. Powstała twórcza i bardzo kreatywna grupa osób, które tego teatru po prostu potrzebują.
Ewa Złotkiewicz (członkini grupy TEATR WARSZAWA+50): Wydaje mi się, że świat marnuje potencjał naszej grupy wiekowej, a moglibyśmy przecież jeszcze sporo zdziałać, nie tylko niańczyć wnuki. Niestety wyłącza się nas z życia społecznego w momencie, gdy kończymy pracę. Wówczas po prostu znikamy...
Magdalena Engelmajer: Niestety, na rynku warszawskim, a nawet na ogólnopolskim jest bardzo mało propozycji teatralnych traktujących artystyczną aktywność seniorów „na poważnie”. Rzadko zdarzają się spektakle tworzone przez osoby 60+, 70+ i prezentowane dla osób w podobnym wieku, których tematy dotyczą doświadczeń i stanu umysłu tej grupy wiekowej. Jeśli już są, to zazwyczaj są to farsy lub scenki kabaretowe, a nie pełnoprawne przedstawienia dotykające głębszych wartości. Dlatego chcemy jak najczęściej pokazywać nasze spektakle warszawskiej publiczności. I chociaż są one dedykowane grupie 50+, to na widowni pojawiają się też osoby młodsze, które mogą nie tylko skonfrontować się z inną generacją, ale zobaczyć, co może ich spotkać w życiu, na co powinni się przygotować. Mam takie poczucie, że podwyższając rangę tej grupy społecznej, przygotowuję także grunt dla siebie, dla mojego pokolenia 40-latków.
Flexi.pl: Czy panie pracują w tym samym składzie od momentu powstania teatru? Czy są może nabory nowych aktorów i aktorek? A co z panami? Czy dołączą do grupy?
Magdalena Engelmajer: Trzon zespołu tworzą kobiety, które są tu od początku, ale co kilka lat odbywa się nabór. Nie jest to żaden typowy casting, bo nie chodzi tu o umiejętności aktorskie, ponieważ te umiejętności, które moim zdaniem drzemią w każdym z nas, jesteśmy w stanie wydobyć. Chodzi przede wszystkim o pasję i chęć bycia z nami. Co jakiś czas pojawiają się nowe osoby, jest drobna rotacja. Ale od samego początku zdecydowanie jest to teatr kobiecy.
Apolonia Świtała (członkini teatru): Bo do naszej grupy ktoś albo pasuje albo nie, nie ma nic pomiędzy. Jak przyjdzie ktoś nowy, to musi być od razu nasz. Musi mieć w sobie pasję tworzenia i my to wyczuwamy. Bo to albo się ma, albo nie.
Ewa Złotkiewicz: My się dobrze bawimy, ale też bardzo poważnie traktujemy tę pracę, jest ona dla nas dużą wartością. Jeśli ktoś nie odbiera tego tak jak my, nie wkłada w tę pracę serca i całego siebie, wtedy naturalnie odchodzi z grupy.
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl: Jak od kuchni wygląda tworzenie spektaklu?
Magdalena Engelmajer: Zaczyna się od tego, że mamy pomysł na tytuł, na pewien schemat i na temperaturę spektaklu – czy ma dotykać trudniejszych tematów, czy też ma być żartobliwy, lżejszy w swojej ostatecznej formie. Na pierwszych spotkaniach prosimy więc o opisanie swoich doświadczeń na zadane tematy, robimy etiudy i w ten sposób zbieramy dużą ilość materiału. Na tej podstawie wraz z Szymonem Turkiewiczem tworzymy sceny, które Szymon przekuwa w scenariusz teatralny i zaczynamy pracę ze scenariuszem. Czasem dzieje się tak, że rzeczywistość zmienia ten schemat, tak jak miało to miejsce w ubiegłym roku. Chciałyśmy wówczas opowiedzieć o kobiecym buncie, bazując na tekstach antycznych, ale rozpoczęła się wojna w Ukrainie i to podyktowało wybór odpowiednich fragmentów nawiązujących do tego wydarzenia, aby pokazać, że kobiety powinny zarządzać sytuacjami kryzysowymi, bo umieją w pokojowej atmosferze rozsupłać problemy. To oczywiście utopijna wizja, ale teatr na to pozwala.
Ewa Wolnicka (członkini teatru): Czasami zdarza się, że odchodzimy daleko od narzuconego tematu, tak, że wydaje się, iż zapomnieliśmy, od czego wyszłyśmy. A potem okazuje się, że choć zmierzamy w innym kierunku, to o to samo nam chodzi. Zresztą szalenie ważne jest w zespole, że my się doskonale rozumiemy. Mimo że mamy różne światopoglądy, nigdy się nie spieramy.
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Magdalena Engelmajer: Nawiązując jeszcze do pracy warsztatowej nad treścią spektakli, to często dotykamy bardzo intymnych, osobistych tematów. Dziewczyny twierdzą, że ta praca jest wtedy dla nich rodzajem terapii, pomaga im przepracować trudne tematy. To duża wartość tych działań.
Apolonia Świtała (członkini teatru): Spektakl „O mnie i o tobie”, bazujący na naszym życiu, przeżywałyśmy nie tylko my, ale też publiczność.
Magdalena Engelmajer: To jest właśnie to, o czym wspominałam wcześniej – spektakl o stanie świadomości adresowany do tej grupy wiekowej. Przedstawienie „O mnie i o tobie” głęboko dotykało problemów pokolenia. Widzowie i aktorki mogą przeżyć wspólnie prawdziwe katharsis.
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl: Co daje Wam teatr? Czy teatr, jak powiedział romantyczny poeta niemiecki Novalis, jest rzeczywiście aktywną refleksją nad samym sobą?
Irena Kaczorowska (członkini teatru): Uświadomiłam sobie właśnie, jak myśmy tu dużo zrobiły i jak wiele się nauczyłyśmy: od odpowiedniej dykcji, po panowanie nad ciałem, słowem i emocjami. Pierwszy spektakl był po prostu takim zwykłym pokazem dla zaprzyjaźnionych osób. Przedstawiałyśmy różne skecze z codziennego życia. Nie dotykałyśmy wtedy bardziej złożonych problemów, tak jak dzieje się to teraz.
Praca w teatrze jest dla nas terapią, oczyszczeniem, my się po prostu odnawiamy, pozbywamy się różnych naleciałości z przeszłości, trudnych przeżyć i doświadczeń.
Małgorzata Siemiątkowska (członkini teatru): Współtworząc scenariusz, zawsze się czegoś uczymy, ale też jest to trening umysłu i wyzwolenie kreatywności. No i pozbywamy się kompleksów.
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl: Na spektakle Teatru Warszawa +50 przychodzą nie tylko rówieśnicy aktorów, ale także młodzi ludzie – czy to przeżycie międzypokoleniowe?
Magdalena Engelmajer: Upatruję dużą wartość w rozszerzaniu i zróżnicowaniu publiczności, dlatego gdy promujemy spektakle Teatru Warszawa +50, to promujemy je także wśród widzów TEATRU ME/ST. Młodsi widzowie przychodzą i bardzo sobie cenią te spektakle. Niezależnie od metryki czy nawet czasów historycznych, my kobiety mamy w każdym pokoleniu problemy, które są uniwersalne, choć ubrane w różne stroje.
Źródło: materiał Teatru Warszawa +50.
Flexi.pl: Kiedy kolejna premiera?
Magdalena Engelmajer: Teatr jest wspierany przez Miasto Stołeczne Warszawa. W zeszłym roku zakończyliśmy 3-letni projekt, teraz czekamy na dofinansowanie na kolejne 3 lata. Mamy nadzieję, że miasto dalej będzie nas wspierać finansowo, bo dzięki temu całoroczne warsztaty i pokazy spektakli są dla mieszkańców Warszawy darmowe. Poza tym przez te sześć siedem lat udowodniliśmy, że taki rodzaj edukacji kulturalnej jest niezwykle potrzebny. A pomysły na nowe spektakle oczywiście są. Jeden z nich to spotkanie maturalne po latach – na pewno go zrealizujemy.
Wywiad z ramienia Flexi.pl przeprowadziła Barbara Mejssner, copywriterka, dziennikarka.
